Keiko

Pojam keiko u Japanu podrazumijeva kreativni sugovor sa starinom, učenje po modelu tradicionalnog nasljedovanja, najčešće posredstvom učitelja (sensei) ili starijih učenika (sempai).

Treninzi za djecu (kodomo no keiko)

Na ovim se treninzima sva složenost nanbudo treninga najmlađima nastoji približiti kroz različite motoričke vježbe i igre u kojima se razvijaju osnovna biotička znanja. Najveća se pozornost pridaje sustavu padova i kolutova (ukemi taiso), koordiniranom sparingu u zadanoj formi randori kata te nekim osnovnim kraćim nanbudo formama (shihotai kata).

Trening za odrasle (otona no keiko)

Na ovim se treninzima prati kyu i dan program polaganja, koncipiran tako da se odrasli vježbač istodobno uvodi u sve aspekte nanbudo vještine, od japanske gimnastike, borilačkih tehnika, terapeutskog aspekta, formi, tehnika s oružjem i sl. Uobičajena struktura treninga vrlo je tradicionalna, a obuhvaća japansku gimnastiku i respiratorne vježbe na početku, osnovne tehnike udaraca, blokova, bacanja i čišćenja, različite forme itd.

Trening s drvenim oružjem (buki waza no keiko)

U nanbudo treningu rad s oružjem je neizostavan dio. Ne postoji nanbudo bez buki waza sustava. Nanbu Doshu je razvio fascinantan sustav rada s drvenim štapom (bo) i drvenom sabljom (bokken), s mnogo zanimljivih principa i tehnika, kao i kata, s kojima se produbljuju sve ostale tehnike u nanbudou.

Specijalni treninzi (tokubetsu no keiko)

Specijalni treninzi sastavni su dio kenshusei programa. Najčešće se u Japanu nazivaju tokubetsu, što podrazumijeva ulazak u najdublje i najsloženije aspekte nanbudo vještine i japanskog budoa uopće. Na tim se treninzima obrađuju različiti somatski principi koji stoje u pozadini tehnika, a takvim se tipom treninga mogu dodatno apstrahirati.

Individualni treninzi (kojin no keiko)

Na individualnim treninzima može se raditi ubrzano neki dio programa ili pak dodatno produbiti određene segmente nanbudo vještine, bilo s ciljem bržeg napredovanja, pripreme za polaganje i sl.

Zazen, mokuso i misogi

Meditativni aspekti japanskog budoa ne smiju se zanemariti. U nanbudou prakticiramo sljedeće modele meditativnog treninga: sjedeću meditaciju ili zazen, meditacije vođene dvjema mantrama ili mokuso i tradicionalni japanski ritual čišćenja sa zvonima ili misogi.